Şu an farkediyorum ki, son yazılarımdan ikisi (bunu da sayarsak üçü), sevdiğim grupların bir üyesinin solo çalışması işle ilgili olmuş. Thom Yorke, Albert Hammond Jr., ve şimdi de iki Air insanından biri olan, Jean Benoit Dunckel- a.k.a. "Darkel". Biliyorsunuz ki burnu havada Fransızlarımız 2004 yılında Nigel Godrich prodüktörlüğünde Talkie Walkie isimli harika bir albüm koymuşlardı ortaya. Deneysel pop, IDM sularında yüzen albüm birçok hit barındırıyordu. Air "pop" sever. Bunu neredeyse her albümlerinde görmek mümkün. Moon Safari'deki 'Sexy Boy', 10000 Hertz Legend'daki 'How Does It Make You Feel?', Talkie Walkie'deki 'Cherry Blossom Girl' ve birçokları, muhteşem şarkılar olmaları dışında alenen bir radyo hiti olma özelliği taşırlar. Air'i akranlarından ayıran en önemli fark da budur bence; karşı konulamayan pop dokusu. Pop'a olan düşkünlüklerini damarlarında akan Fransız kanına bağlamak ne kadar doğru olur bilemiyorum ancak ben öyle olduğunu düşünmek istiyorum nedense. JB Dunckel'e dönelim, yani nam-ı diğer Darkel. Böyle bir solo projeden hiç haberim yoktu, ta ki albümü raflarda görüp 'bu ne yahu?' diyene kadar. İtiraf etmeliyim ki çok komplike ve orjinal olmasa da dikkat çekici ve başarılı bir kapak tasarımı var albümün. Hiç bir şarkısını duymamış olmama rağmen cesaret edip aldım. Ne ile karşılaşacağımı aşağı yukarı biliyordum sanırım. Haklı da çıktım. Darkel'in şarkılarından 4-5 tanesini 'bak yeni Air şarkıları' şeklinde dinletseydi biri, emin olun inanırdım. Hepsi şık, hepsi melodik, hepsi güzel. Ancak bütün albüm bir Air albümü gibi değil tabi ki. JB'nın myspace sayfasındaki 'influences' bölümünde de görebildiğimiz üzere, oldukça farklı esin kaynakları var beyefendinin. The Velvet Underground, Joy Division, Merzbow, Aphex Twin, Brian Eno, Suicide, The Cure, Beach Boys ve The Stooges bunlardan birkaçı. Darkel albümünde elektroniklerin yanında, canlı kayıt davullar, gitarlar ve piyano duymak büyük bir zevk verdi bana. En hoşuma giden parçalardan bazıları şunlar; JB'nın süper bir synth solosunu duyabileceğiniz 'Be my friend', neredeyse akustik sayılabilecek 'At the end of the sky', son derece rock'n'roll tınlayan 'TV destroy', Beatles şarkılarından aşina olduğum bir piyano partisyonu içeren çok çok tatlı 'My own sun', Moon Safari'ye göz kırpan ambient güzellik 'Pearl' ve 6 dakikalık synth enstrümentali 'Bathroom spirit'. Kısacası albüm başarılı. Ne beklediğinizle orantılı olarak 2006'nın en sevdiğiniz albümü olma potansiyeline sahip. Şimdilik bu kadar büyük konuşmak biraz zor, ancak albümün size iyi vakit geçirteceği kuşkusuz. Ayrıca albümü Türkiye'de rahatlıkla bulmak mümkün, hemde 14,90 ytl gibi cillop bir fiyata.

Darkel myspace.

Le site officiel de Jean Benoit Dunckel.

mp3: At the end of the sky