Islands Are Forever
04 Haziran, 2006

Islands, The Unicorns'tan J'aime Tambeur ve Nick Diamonds'ın başlattığı 7 kişilik bir grup. The Unicorns dağıldıktan sonra bir süre ilginç ve başarılı bir projeye imza atamamış Unicorns üyeleri sonunda kimseyi hüsrana uğratmadan böyle bir projeye imza atmışlar.Kanada'lı Islands, Beck ve Metric ile turladıktan sonra albümleri Return To The Sea'yi Ingiltere'de kaydetmişler, hatta albüm Avrupa'da Amerika'dan bir gün önce piyasaya çıkmış.

Albüm'de The Arcade Fire ve Wolf Parade ile ortak çalışmalar yapmış olan Islands,ilginç bir stil yakalamış. Indie pop yapıyorlar, evet, ama albümü dinlerken yeni bir şeyler dinlediğinizin farkına varıyorsunuz, ilginç pop melodilerinin içinde geziniyorsunuz, seviniyorsunuz, dinlemeye devam ediyorsunuz. Rough Gem ve Don't Call Me Whitney, Bobby benim favorilerim oldu; şu sıcaktan hepimizin bunaldığı günlerde neredeyse neşelendirmeyi başardı. Her şey çok güzel diyeceksiniz ama bu güzelliğin içerisinde tek sorun, Islands'ın hızlı ünlenmesi olmuş, ve baterist J'aime "I'm just not sure that being in a successful band is all that important to me anymore." diyerek geçen hafta Islands ile olan ilişkisini bitirmiş. Grup yeni bir baterist ile yoluna devam etmeye karar vermiş, biz de burdan kendilerine başarılar diliyoruz.

Islands 2006 yazını Avrupa festivallerinde çalarak geçirecek. Okurlarımız veya yazarlarımızdan yazı Avrupa köşelerinde geçirecek olan varsa grubun myspace sayfasından tur detaylarına bakmasını, mümkünse onları canlı izleyip bizlerle paylaşmasını isteriz.

İlgili linkler ve birkaç şarkı aşağıda:

Islands Are Forever - official websayfaları
Islands @ Myspace - Myspace sayfaları

Islands - Don't Call Me Whitney, Bobby
Islands - Rough Gem

Posted by Adsız 14:10

4 Comments:

1. neli said...
   04 Haziran, 2006 23:31  
   bu grup iyi diyosan iyidirr..bence..ben bi arşatırma yapayımm hemennn /..
   blogumu beğenmene sevindimm :)
   see you!!!
   ________ said...
   06 Haziran, 2006 23:00  
   islandsı ben virginin indie invasion chartında görmüştüm sora dinlemiştim hakakten baya iiler
   lula said...
   08 Haziran, 2006 16:11  
   şimdi efendim, ofiste havai rüzgarları estirten bu şarkı (dont call me whitney, bobby) beni benden aldı, yerimi boş bıraktı.. kendimde değilsem kimdeydim bilemedim..
   evet, diyeceğim o ki, ofis çalışanları için yapılmış gibi.. deniz, kum, güneş, yakışıklı çocuklar ve o tür şeyler işte..
   özlemle dinliyoruz, özlemek gibi sahipleniyoruz ve bir daha uzun yorumlar yazmayacağımıza söz veriyoruz, namusumuz ve şerefimiz üzerine..
   Adsız said...
   10 Haziran, 2006 02:55  
   Hmm I love the idea behind this website, very unique.
   »

Post a Comment